Toen ik 16 was heb ik de film Paranormal Activity in de bioscoop gezien. Toen de film was afgelopen liep ik samen met mijn vrienden bibberend de zaal uit. Toen we het een paar weken later over die film hadden bleek dat iedereen er nog steeds van ondersteboven was. Een van mijn vrienden (echt een hele stoere vent) had de eerste twee weken na het zien van die film met een nachtlampje aan geslapen.
Waarom waren we zo geschrokken? Hoezo had deze film zoveel indruk op ons gemaakt?
Deze film had geen professionele camera's. We zagen de film vanuit een handcamera die de hoofdpersonen vasthielden. Het leek dus gewoon een homevideo waar geen special effects, crew of script aan te pas was gekomen. Daardoor stond de film veel dichter bij ons.
Doordat we veel films zien over zombie's, aliens en andere monsters kunnen we makkelijk relativeren dat deze dingen (waarschijnlijk) niet echt bestaan. Maar zodra je een rommelige huisgemaakte video kijkt met een enorm monster erin wordt het een ander verhaal. Er bestaan meer films die op deze manier gefilmd zijn. Blair Witch Project is er ook een van. Die vond ik persoonlijk minder eng omdat die film zich afspeelt in een berg in Amerika. Maar zo'n monster als in Paranormal Activity kan op elk moment je slaapkamer in komen lopen!
Ik denk dat ik vanavond ook maar weer met een nachtlampje aan ga slapen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten